Yazarı: Sait Faik Abasıyanık
Türü: Öykü, Türk Edebiyatı
Goodreads Puanı: 4,27
Sayfa Sayısı: 134
Yayınevi: İş Bankası Yayınları
Basım Yılı: 1950
Arka Kapak Yazısı:
"(...) Mahalle çocuğu, Sait'in hikâyelerinde bir iki tane değildir; birçoktur. Bunu, onun bu yaşa kadar değişmemiş mizacına veriyorum. Bence Sait Faik ne genç hikâyecidir, ne ihtiyar. Bence o, kırkını aşmış bir mahalle çocuğudur.
Ama sakın bu hükmü onu kötülemek için söylenmiş bir söz sanmayın. Çocuk deyişim ona gençlikten daha genç bir yaş biçişimden, mahalle çocuğu deyişim de onu, ekseri mahalleden yetişenler gibi, halktan bir insan, halka bağlı bir insan sayışımdan ileri geliyor."Orhan Veli Yaprak, 1 Şubat 1950
Uzun zaman önce, okumak istediğim Türk yazarları listelediğim defterime Sait Faik'in de adını yazmıştım. Kitaplarını araştırınca önce Mahalle Kahvesi'ni gözüme kestirdim, ama okumayı nedense erteledim durdum. Geçen haftalarda şehir dışına çıkacağım için yolda giderken bana eşlik edecek hafif, kolay okunabilir bir kitap arayışına girmiştim; Mahalle Kahvesi'ni okumak ve Sait Faik'le tanışmak da -geç de olsa- yolda geçen o zamanlara kısmet oldu. İyi ki de oldu.
Mahalle Kahvesi, yazarın ölümünden birkaç yıl önce yayımlanan, tertemiz bir Türkçe'yle yazılmış, harika bir öykü kitabı. Çok naif olan anlatımı, hayatın içinden kahramanları, duru ama çarpıcı yazım şekliyle beni kendine hayran bıraktı. Zaten Türk edebiyatında klasikleşmiş eserlerin yazarından olan Sait Faik'e ne söylenebilir, ne yorum yapılabilir; bilmiyorum. Bu kadar yalın bir anlatımla temiz bir Türkçe'yle okuduğum kitap azdır.
Kitabın kapağına bayıldığımı da söylemeden geçemeyeceğim. Eskitilmiş kenarları, gerçekten eski kahvelerde kullanılanları hatırlatan eski sandalye motifi, yeşil rengi; hepsi harika. Ama beni anlatımı, öykülerin kurgulanışı, öykülerde yer alan tespitler, karakterler, kullanılan dil ve kitabın kapağından daha çok etkileyen ise Orhan Veli'nin Sait Faik ile ilgili yıllar önce yazdığı yazı oldu. Kitabın sonunda böyle bu yazıya yer verildiğini gördüğümde ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Orhan Veli benim şiirlerle tanışmamı sağlayan, ezberlediğim ilk şiiri yazan, her şiirini ayrı ayrı sevdiğim, Türk şiirine yeniliği getiren Garip akımının öncüsü olan en çok sevdiğim şair. Durum öyküsüne yeni bir soluk getiren Sait Faik'le yazdıkları türler farklı olsa da aynı tadı aldım ben. O yüzden Türk öykücülüğünde en sevdiğim yazar da Sait Faik olacak gibi görünüyor.
Türk edebiyatını okumaktan zevk alıyorsanız, Sait Faik'i es geçmeyin derim. Öykü türüne yabancıysanız da başlamak için Sait Faik'in yalın öykülerinden daha iyisini bulamazsınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder